W poprzedniej części artykułu omówiliśmy poszczególne elementy składające się na wysokość nakładów inwestycyjnych. Zwróciliśmy uwagę, że największy udział w kosztach ma zakup turbiny wiatrowej, gdyż stanowi około 85 proc. całego nakładu finansowego. Dziś zajmiemy się kosztami, jakie trzeba ponieść w trakcie użytkowania instalacji.  Są one znacznie niższe niż te na etapie montażu, obejmują m.in. finansowanie przeglądów i remontów urządzeń, wszelkie ubezpieczenia czy koszt dzierżawy terenu. Zależą od wielkości inwestycji, ale im większa moc turbiny, tym wyższe uzyski energii, co przekłada się również na większe zyski lub oszczędności.

Po uruchomieniu farmy inwestor zobowiązany jest ponosić szereg kosztów eksploatacyjnych. Są to wszelkie opłaty mające na celu utrzymanie siłowni wiatrowej w stanie efektywnej pracy. W przeciwieństwie do nakładów inwestycyjnych będą z pewnością niższe, jednak konieczność ich ponoszenia będzie powtarzała się okresowo. Przekłada się to bezpośrednio na pomniejszanie przychodów lub oszczędności pochodzących z produkcji energii z wiatru. Na ich coroczną wysokość składają się elementy zawarte w poniższej równości:

E = EO + EU + EA + EK + ET + EF

gdzie:

EO – koszty serwisu, obsługi, remontów, przeglądów oraz zarządzania farmą – stanowią one największy odsetek kosztów eksploatacyjnych, uzależnione są od zakresu świadczonych prac, wielkości parku wiatrowego oraz bardzo często są dzielone na część stałą i zmienną, która wynika z faktycznej rentowności projektu. Są to wydatki związane z normalnym użytkowaniem siłowni. W przypadku szczególnych warunków sprzedaży, gwarancji lub dofinansowania inwestycji może zaistnieć potrzeba okresowych płatnych przeglądów urządzeń, przy czym nie ma żadnych określonych ściśle reguł co do występowania takich kosztów;

EU – koszty ubezpieczeń – zależne są głównie od preferencji inwestora oraz ewentualnych wymagań np. banków współfinansujących inwestycję w formie kredytu lub podmiotów dofinansowujących inwestycje energetyczne na innych zasadach. Wysokość kosztów będzie uzależniona m.in. od struktury finansowania, wysokości stóp procentowych oraz udziału preferencyjnych źródeł kapitału. Należy zaznaczyć, że wartość rocznej składki będzie uzależniona również od wybranego zakresu ubezpieczenia (ubezpieczenie mienia od wszystkich ryzyk, ubezpieczenie utraty zysku, ubezpieczenie maszyn od awarii, utrata zysku w skutek awarii maszyn, odpowiedzialność cywilna). Szacuje się, iż w zależności od wybranego wariantu roczna składka może wynieść od 5 000 do nawet 20 000 złotych za 1 MW zainstalowanej mocy;

EA – koszty administracyjno-prawne – w przypadku inwestycji prowadzonej przez inwestorów będących podmiotami gospodarczymi są to koszty księgowe, prawne, koszty zarządzania oraz ogólne koszty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej. Podatek od nieruchomości z kolei oblicza się z zastosowaniem obowiązujących stawek w oparciu o wartość fundamentów i wieży z wyłączeniem gondoli z turbiną, ale z uwzględnieniem innej infrastruktury nieruchomej posadowionej na terenie parku (drogi, ogrodzenia, linie etc.);

EK – koszty koncesyjne –są to opłaty związane z otrzymaniem i corocznym opłacaniem koncesji. Jest ona wydawana przez Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki jedynie tym podmiotom, które swoją produkcję energii nastawiają na sprzedaż;

ET – koszty dzierżawy terenu – uzależnione od indywidualnych ustaleń z właścicielami gruntów, koszty te występują jedynie w określonych sytuacjach. Podobnie jak w przypadku konieczności ewentualnego zakupu terenu pod inwestycję, wykorzystanie powierzchni terenu może odbywać się na zasadzie dzierżawy terenu od innego podmiotu. W takim wypadku koszt zakupu będzie zerowy, ale koszty dzierżawy będą ponoszone cyklicznie. Kształtują się one na poziomie od kilku do kilkudziesięciu tysięcy złotych za jedną turbinę. Ponadto, w niektórych sytuacjach koszt dzierżawy jest również uzależniony od produktywności farmy i kalkulowany jest w oparciu o roczne przychody inwestora, co jest bardzo trudne do wstępnego oszacowania. W przypadku małych przydomowych siłowni wiatrowych usytuowanych na własnym terenie, koszt ten będzie zerowy;

EF – koszty związane z ewentualnym finansowaniem kredytowym – są to koszty obsługi kredytu, czyli raty, marże, koszty prowadzenia kont lub linii kredytowych – w przypadku jego występowania.

Jak widać struktura kosztów eksploatacyjnych również jest skomplikowana i zależna od wielu czynników. Jednak decydując się na taryfy gwarantowane i odsprzedaż energii, instalacja wyjdzie na spory plus. Ale o zyskach napiszemy w kolejnej, ostatniej już części cyklu.

Artykuł stanowi utwór w rozumieniu Ustawy 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wszelkie prawa autorskie przysługują swiatoze.pl. Dalsze rozpowszechnianie utworu możliwe tylko za zgodą redakcji.