W Vancouver w Kanadzie wybudowano piękne centrum pływackie, które należy do znajdującego się tam uniwersytetu. Budynek jest nie tylko wyposażony na najwyższym poziomie, ale także legitymuje się ekologicznymi certyfikatami.

Centrum zostało zaprojektowane przez biuro Acton Ostry Architects, a za jego budowę odpowiadała firma MJMA. Obiekt posiada specyfikację zgodną z standardem LEED Gold.

W budynku znajdują się trzy baseny, sauna, gorące natryski oraz trzydzieści cztery prysznice. Aby wszystkie te systemy spełniały kryteria LEED dotyczące oszczędności wody, projektanci zastosowali innowacyjny system zarządzania instalacją wodną, w tym system recyclingu wody i podziemny zbiornik o pojemności 1,3 miliona litrów do gromadzenia wody deszczowej.

Budynek ma około 8000 m² powierzchni. Jest czymś więcej niż tylko miejscem rekreacji dla studentów i pracowników Uniwersytetu Kolumbii Brytyjskiej. Zaprojektowany jest zgodnie z normami olimpijskimi, dzięki czemu może być także najwyższej klasy areną sportów wodnych. Podzielony został na sekcje: profesjonalną i rekreacyjną.

Centrum w dużej części jest przeszklone. Biały, skośny dach zaprojektowano tak, by przyciągał wzrok przechodniów, ale także by umożliwił proste zbieranie wody deszczowej.

Na środku dachu znajduje się dodatkowe przeszklenie, które pozwala na oświetlenie wnętrza naturalnym światłem. Strefowe oświetlenie zintegrowane jest z systemem sensorów, pozwalającym zredukować zapotrzebowanie na energię elektryczną w budynku.

Powietrze w centrum wymieniane jest cały czas na świeże, by na terenie basenu nie unosił się nieprzyjemny zapach chlorowych środków dezynfekcyjnych. Powietrze znad lustra wody jest wywiewane poza budynek, a to świeże trafia do środka z góry.

Woda deszczowa, zbierana z dachu, wykorzystywana jest m.in. w prysznicach, do podlewania i uzupełniania wody w basenie. Rocznie budynek jest w stanie zebrać około 2,7 miliona litrów wody, co pozwala napełnić normalny olimpijski basen.

Do konstrukcji wykorzystano materiały odnawialne i umożliwiające recycling. Około 30 procent materiałów składających się na budynek pozyskano z Kolumbii Brytyjskiej i stanu Waszyngton.

Źródło: architectmagazine

Artykuł stanowi utwór w rozumieniu Ustawy 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wszelkie prawa autorskie przysługują swiatoze.pl. Dalsze rozpowszechnianie utworu możliwe tylko za zgodą redakcji.