Do Niemiec dotarł pierwszy transport wodoru ze Zjednoczonych Emiratów Arabskich. Dostawy energii z Półwyspu Arabskiego zostaną wykorzystane w produkcji wyrobów miedzianych. To kropla w morzu wysiłków mających ograniczyć wykorzystanie gazu ziemnego.  

Pierwszy transport wodoru do Niemiec

Niemcy, po dekadach budowania zależności energetycznej od Rosji, obecnie szukają nowych możliwości na zapewnienie bezpieczeństwa surowcowego. Ma to szczególne znaczenie w obliczu zbliżającej się zimy, chociaż wolumen pierwszej dostawy ze Zjednoczonych Emiratów Arabskich (ZAE) jest symboliczny.

Wodór dotarł do Hamburga w piątek 21 października w formie 13 ton płynnego amoniaku. Podczas ośmiotygodniowej serii testowej niskoemisyjny amoniak częściowo zastąpi gaz ziemny w zakładzie niemieckiej firmy Aurubis, która jest największym producentem wyrobów miedzianych w Europie. Jeśli projekt pilotażowy zakończy się sukcesem, w samej tylko fabryce Aurubis w Hamburgu amoniak zapobiegnie emisji do 4000 ton CO2 rocznie.

Ciekły amoniak jest w stanie magazynować wodór w ilościach znacznie większych (121 kg-H2/m3) niż ciekły wodór (70,8 kg-H2/m3), który jest około 1,7 razy większy. Można go przechowywać pod stosunkowo niskim ciśnieniem (0,99 MPa w temperaturze 25°C), także znacznie niższej niż ma to miejsce w przypadku sprężonego wodór. 

Jak „paliwo przyszłości” realnie przysłuży się Niemcom?

Niebieski wodór z Półwyspu Arabskiego

Dostawa amoniaku z Emiratów to część wysiłków Niemiec na rzecz ograniczenia zużycia gazu ziemnego i dekarbonizacji.

– Dodatkowy ważny krok w kierunku dekarbonizacji naszych procesów przemysłowych za pomocą pochodnych wodoru – powiedział dyrektor generalny Aurubis Roland Harings.

Amoniak oferuje wysoką gęstość energii, a jego spalanie nie prowadzi do emisji dwutlenku węgla, chociaż może powodować uwalnianie do atmosfery innych gazów cieplarnianych, takich jak N2O (tlenek diazotu).

Zastosowanie amoniaku zmniejsza ilość gazu ziemnego potrzebnego do produkcji walcówki miedzianej nawet o 20%. Aurubis testuje obecnie przemysłowe zastosowanie niebieskiego amoniaku jako paliwa. 

Na ceremonii odebrania dostawy obecni byli m.in. Robert Habeck, wicekanclerz Niemiec oraz minister gospodarki i ochrony klimatu, a także Sultan Ahmed Al Jaber, wysłannik ds. klimatu i minister przemysłu i zaawansowanych technologii Zjednoczonych Emiratów Arabskich.

– Chcemy, aby nasza produkcja była neutralna dla klimatu na długo przed 2050 rokiem. Aby osiągnąć ten cel, amoniak może stać ważnym elementem łańcucha dostaw wodoru – powiedział Roland Harings.

Dostawa z ZEA, chociaż odbyła się z dużą pompą, jest tylko kroplą w morzu potrzeb. Do ograniczenia zależności od gazu ziemnego potrzeba lat. Niemcy przez lata opierali swoją politykę energetyczną na rosyjskim gazie, który był siłą napędową największej gospodarki UE. Niemcy chciały stać się gazowym hubem i sprzedawać surowiec z Rosji do innych europejskich krajów po wyższej marży. Inwazja Rosji na Ukrainę oraz wysadzenie rurociągów Nord Stream pokrzyżowało te plany. 

Ponadto dostarczony amoniak był “niebieski”, czyli wytworzony przy użyciu gazu ziemnego, a nie “zielony”, czyli wyprodukowany z wykorzystaniem odnawialnych źródeł energii. 

Amoniak – wady i zalety

Jeśli amoniak jest produkowany przy użyciu wyłącznie energii odnawialnej, powietrza i wody bez żadnych materiałów wejściowych opartych na paliwach kopalnych, określa się go mianem zielonego amoniaku, ponieważ nie ma śladu węglowego. Amoniak dostarczony do Niemiec nie spełniał tych norm – wytworzono go przy użyciu emisyjnego paliwa kopalnego, czyli gazu ziemnego.

Jakie są wady i zalety amoniaku w energetyce? Do korzyści zaliczyć można:

• zastosowanie amoniaku jako środek transportu wodoru. 
• wysoką gęstość energii,
• amoniak jest prosty, wydajny i niedrogi w przechowywaniu.

Już 20 milionów ton amoniaku jest transportowanych każdego roku statkami. Produkcja i transport amoniaku wciąż mierzy się jednak z pewnymi wyzwaniami. Niedogodności to m.in.:

• niedobór zielonego amoniaku, który nie pozwala na popycie światowego popytu;
• niewłaściwe metody spalania mogą generować tlenki azotu, które powodują kwaśne; deszcze, oraz podtlenek azotu, gaz cieplarniany. Potrzebne są zatem dalsze prace badawczo-rozwojowe w zakresie przemysłowego zastosowania amoniaku;
• przechowywanie amoniaku, ze względu na jego właściwości, wciąż jest skomplikowane, chociaż możliwe do opanowania przy zachowaniu odpowiednich środkach bezpieczeństwa;

Przed światową gospodarką jeszcze zatem daleka droga, aby zastąpić gaz ziemny paliwem nowego typu. Niemcy próbują obecnie każdego sposobu na zapobieganie kryzysowi energetycznemu, wywołanemu rosyjskim szantażem surowcowym. Obecnie w Niemczech włączane są nawet elektrownie na węgiel brunatny.

Wyłączone elektrownie wracają do pracy. W zamian Niemcy skrócą erę węgla brunatnego o 8 lat

źródło i zdj. główne: aurubis.com

Artykuł stanowi utwór w rozumieniu Ustawy 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wszelkie prawa autorskie przysługują swiatoze.pl. Dalsze rozpowszechnianie utworu możliwe tylko za zgodą redakcji.