Wielu z nas dorosłych myśli, że tylko “pojedyncze i naiwne dzieci”, jak Greta Thunberg, domagają się zmian na rzecz ochrony klimatu. W rzeczywistości to silny ruch młodzieży na całym świecie, którego nie należy ignorować. 

Od lat uczy się w szkołach ekologicznego postępowania oraz świadomości na temat zmian klimatycznych i globalnego ocieplenia. Dorośli, którzy jednak za to odpowiadają, zamiast samodzielnie wychodzić z inicjatywami, są bierni. To postępowanie frustruje młodzież i zmusza do buntu. Wychodzą na ulicę, ale nie jako pojedyncze grupy, tylko w masowych protestach na całym świecie.

20 września – w dzień Młodzieżowego Strajku Klimatycznego młode pokolenie protestowało w masowych pochodach w blisko 3 tysiącach miast, w 150 krajach na całym świecie. Również Polacy domagali się zdecydowanych działań. Ulice ponad 60 polskich miast wypełniły się nastolatkami walczącymi o klimat. Jak sami powtarzają – “drugiej Ziemi nie mają”.

Ich postulaty dla niektórych są nierealne, niedorzeczne i nie biorą pod uwagę współczesnej gospodarki. Ale młodzież nie chce i nie ma mocy walczyć z systemem. Sprzeciwia się natomiast stagnacji oraz ignorancji wśród dorosłych. Młodzi chcą mieć nadzieję, że kiedy oni będą dorośli, Zielona Planeta nadal taką pozostanie i sytuacja nie będzie beznadziejna. Obecnie widmo katastrofy coraz szybciej się urzeczywistnia.  Poniżej przedstawiamy postulaty polskiego Młodzieżowego Strajku Klimatycznego:

1. Żądamy prowadzenia polityki klimatycznej w oparciu o aktualne stanowisko nauki wyrażone w najnowszych raportach Międzynarodowego Zespołu ds. Zmian Klimatu (IPCC) powołanego przez ONZ.
Oczekujemy, że sugerowane przez środowisko naukowe rozwiązania będą wdrażane niezwłocznie we współpracy międzynarodowej.

2. Wzywamy rząd polski, by oficjalnie uznał katastrofę klimatyczną poprzez ogłoszenie stanu kryzysu klimatycznego. Kwestia kryzysu nie może być przedmiotem ideologicznych sporów – w obliczu katastrofy musimy mówić wspólnym głosem, ponad podziałami.

3. Domagamy się zawarcia kompleksowej i aktualnej wiedzy o mechanizmach kryzysu klimatycznego w podstawie programowej na wszystkich szczeblach edukacji, przy zapewnieniu kadrze nauczycielskiej obowiązkowych szkoleń w tym zakresie.
Jednocześnie edukację klimatyczną w pełnym zakresie swoich kompetencji powinny zapewniać samorządy lokalne.

4. Żądamy by media wzięły na siebie odpowiedzialność za uświadamianie społeczeństwa o bezpośrednich zagrożeniach związanych z kryzysem klimatycznym.
Wzywamy do priorytetyzacji tematu katastrofy klimatycznej w przekazie medialnym oraz posługiwania się językiem odzwierciedlającym wagę problemu.

5. Żądamy przyjęcia przez parlament RP ustawy powołującej ekspercką i niezależną Radę Klimatyczną, której zadaniem będzie opracowanie strategii osiągnięcia neutralności klimatycznej Polski do roku 2040 oraz kontrola realizacji tej strategii.
Ustawa ta musi być stworzona przy aprobacie środowiska naukowego, maksymalnej transparentności i przy szerokich konsultacjach społecznych.

6. Oczekujemy podjęcia natychmiastowych kroków prowadzących do przeprowadzenia sprawiedliwej transformacji gospodarki w celu redukcji emisji gazów cieplarnianych.
Wymagamy by respektowano prawa i potrzeby wszystkich których dotkną skutki transformacji, szczególnie osób zatrudnionych w sektorach energetyki, rolnictwa, przemysłu i transportu.

Artykuł stanowi utwór w rozumieniu Ustawy 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wszelkie prawa autorskie przysługują swiatoze.pl. Dalsze rozpowszechnianie utworu możliwe tylko za zgodą redakcji.