Badacze z Universidad Politécnica de Madrid (UPM) i hiszpańskiej Krajowej Rady ds. Badań (CSIC) opracowali nowe, precyzyjne narzędzie do oceny potencjału poprawy efektywności energetycznej w mieście na podstawie danych zebranych dla każdego budynku.

Współpraca pomiędzy UPM i CSIC doprowadziła do opracowania nowej metody szacowania wydajności energetycznej budynków przy użyciu zarówno danych katastralnych, jak i oprogramowania open-source. Naukowcy ustalili w ten sposób obecną wydajność energetyczną całych dzielnic i ocenili wpływ możliwych środków na jej poprawę.

Stały Komitet ds. Katastru w Unii Europejskiej stara się zharmonizować europejskie dzielnice w celu zapewnienia kompatybilności informacji oraz dla poprawy komunikacji i przejrzystości. Dostępność takich informacji pomnożyła możliwości wykorzystania tego rodzaju danych do badań nad urbanistyką. Przetwarzanie tej bazy danych pozwoli osiągnąć nowe poziomy szczegółowości w ocenie m.in. wydajności energetycznej w europejskich miastach.

Dane katastralne wykorzystane w tym badaniu odnoszą się do Canillas (przykładowy budynek na zdjęciu poniżej) – dzielnicy w Madrycie skatalogowanej jako obszar miejski w „niekorzystnej sytuacji”, tj. o bardzo niskim wskaźniku efektywności energetycznej. W wyniku przeprowadzonej analizy naukowcy stworzyli nową metodę do oceny złożonych systemów (tj. dużych zbiorów danych). Wykorzystani duży zasób danych miejskich w celu zautomatyzowania procesu przetwarzania informacji i uwzględnienia dużych obszarów analizy.

„Dostępność danych dla każdego budynku, uzyskanych z danych katastralnych, dostarcza nam użytecznego narzędzia do projektowania strategii poprawy wydajności energetycznej i do ilościowej oceny między innymi utraty ciepła przez budynek”, mówi Fernando Martín-Consuegra, jeden z badaczy odpowiedzialnych za projekt.

W przeprowadzonym badaniu zdefiniowano tzw. wskaźnik pasywnej efektywności energetycznej dla obszarów miejskich i dzielnic, który obejmuje cechy budynku, takie jak jego rozmiar, orientacja, kształt i układ zabudowy oraz aspekty konstrukcyjne, takie jak jakość samej budowli i jej otoczenie. Wskaźnik ten może być przydatny do wykrywania obszarów priorytetowych dla programów termomodernizacji itp.

„Sprawdziliśmy, że wraz z jakością konstrukcji aspekty tkanki miejskiej, takie jak kształt i lokalizacja budynku, mają ogromny wpływ na jego wydajność energetyczną”, mówią badacz. Porównanie strat energii budynku w obecnym stanie z różnorodnymi scenariuszami modernizacji pozwoli na oszacowanie potencjału ograniczenia zapotrzebowania na energię całej dzielnicy. Wprowadzając dane jednostkowe dotyczące kosztów ulepszeń, możliwe jest oszacowanie całkowitego kosztu potrzebnego do ulepszenia budynków w celu poprawy wydajności energetycznej całej dzielnicy.

Metoda ta, przydatna do określenia aspektów zapotrzebowania na energię we współczesnym budownictwie pasywnym, może również pozwolić na zaprojektowanie infrastruktury dostaw energii i systemu ciepłowniczego tak, by możliwie najlepiej odpowiadał wymaganiom miasta.

źródło: phys.org, UPM

Artykuł stanowi utwór w rozumieniu Ustawy 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wszelkie prawa autorskie przysługują swiatoze.pl. Dalsze rozpowszechnianie utworu możliwe tylko za zgodą redakcji.