Reklama

Dodatkowa wypłata dla polecających produkty OZE

Zarejestruj się

Seksowne trele wróbelków, czyli jak zwierzęta zaadaptowały się do pandemii

Seksowne trele wróbelków, czyli jak zwierzęta zaadaptowały się do pandemii

Kiedy w wyniku pandemii opustoszały ulice, zwierzęta zaczęły zachowywać się nieco inaczej. Zmieniły swoje obyczaje, a nawet…zmieniły barwę wytwarzanych przez siebie dźwięków.

Gody na ulicach San Francisco

Badania opublikowane w czwartek w magazynie Science dowiodły, że wróble zaczęły ćwierkać do swoich samic zdecydowanie bardziej delikatnie i miękko, dopracowując do perfekcji swoje głośne i wyraźne brzmienie. Z przeprowadzonych analiz akustycznych wynika, że operują teraz dużo bardziej czystymi dźwiękami. Śpiewają też dużo głośniej. Wszystko po to, aby zwabić swoje samice i odbyć z nimi gody. Spokojne warunki idealnie się do tego nadają.

Opustoszałe ulice i brak samochodów sprawiły, że ptasie harce są najgłośniejsze i najbardziej intensywne od 1954 roku. Tembr głosu podniósł się o 50%.

Badania udowadniają postawioną przez naukowców tezę, że ptaki to zwierzęta, które najlepiej i najszybciej adaptują się do nowych warunków – mówi Elizabeth Derryberry z Uniwersytetu w Tennessee.

Nie tylko ptaki

To jak na dłuższą metę pandemia wpłynęła na świat zwierząt i jakie skutki wywarła, będziemy mogli ocenić prawdopodobnie pod koniec tego roku. W porcie na Sardynii, gdzie przestał kursować prom pojawiły się długo niewidziane tam delfiny! We wspomnianym wyżej San Francisco punktem stałym krajobrazu stały się kojoty buszujące po śmietnikach.

Refleksja nad harmonią

Dzięki pojawieniu się dzikich zwierząt w krajobrazach miejskich, ludzie zaczęli zastanawiać się nad tym, jak powinna wyglądać ich wzajemna relacja. Jak wiele terenów, które kiedyś zamieszkiwała fauna zostało im odebranych. Na tej bazie powstaje wiele inicjatyw, które mają ułatwić życie naszych braci mniejszych w pobliżu siedlisk ludzkich. Jedną z nich jest zwrócenie uwagi na zgniatanie puszek. Okazuje się bowiem, że wiele ssaków i gryzoni chcąc wygrzebać resztki z dna, kończą uwięzione w ciasnej przestrzeni bez wyjścia.

Źródło: phys.pl

Artykuł stanowi utwór w rozumieniu Ustawy 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wszelkie prawa autorskie przysługują swiatoze.pl. Dalsze rozpowszechnianie utworu możliwe tylko za zgodą redakcji.