Polskie LNG – spółka-córka Gaz-Systemu i terminala LNG w Świnoujściu – zapewniła sobie duży wkład unijnych pieniędzy w rozbudowie gazoportu. Powiększenie o połowę przepustowości terminala przedstawiano głównie w kontekście wyzwalania się spod dyktatu Rosji w imporcie gazu. Ale dzięki rozbudowie terminal wejdzie na nowy, choć już mocno konkurencyjny obszar rynku.

Gaz-System i Polskie LNG zdobyły 128 mln euro (ponad 530 mln zł) z Programu Infrastruktura i Środowisko (POIiŚ). co ma stanowić ok. 2/3 kosztów rozbudowy. Nowa bateria regazyfikatorów ma podnieść zdolności „produkcyjne” terminala z 5 do 7,5 mld m sześc. rocznie. To sporo, ale z perspektywy oczekiwanego wzrostu polskiej konsumpcji gazu nie za wiele.

Jednak dzięki nowej infrastrukturze LNG będzie mógł być wywożony z terminala koleją oraz przeładowywany na statki, zarówno w charakterze paliwa, jak i ładunku. Jedną z funkcjonalności, które przybędą w ciągu kilku lat w gazoporcie będzie możliwość przeładunku albo bunkrowania LNG przy nowowybudowanym nabrzeżu.

Wojewoda zachodniopomorski wydał już decyzję lokalizacyjną dotyczącą budowy urządzeń do „rozładunku, załadunku i bunkrowania statków”. A zgodnie z przepisami tzw. specustawy terminalowej („ustawy o inwestycjach w zakresie terminalu regazyfikacyjnego skroplonego gazu ziemnego w Świnoujściu”) podlega natychmiastowemu wykonaniu. W ramach tej inwestycji Zarząd Morskich Portów Szczecin i Świnoujście wybuduje nabrzeże z m.in. pomostem przeładunkowym dla LNG i pirsem.

Jednym z nowych i najszybciej rosnących obszarów związanego z gazem biznesu w obszarze Morza Bałtyckiego jest tzw. small scale LNG. Czyli niewielkie terminale skroplonego gazu, zaopatrywane przez tzw. bunkierki – jednostki do przewozu LNG z dużych terminali.

Litwini w Kłajpedzie prowadzą dystrybucję skroplonego gazu za pomocą bunkierek od dwóch lat. Operator terminala – Klaipedos Nafta – spodziewa się, że rynek ten dalej będzie szybko rosnąć. LNG z Kłajpedy trafia do odbiorców na samej Litwie, ale także w Szwecji, Finlandii, a nawet w południowej Norwegii. Rosjanie z Novateka tej wiosny uruchomili dostawy LNG z instalacji w Wysocku koło Wyborga. Gaz trafia stamtąd do Szwecji, Finlandii, ale także na Litwę. Z kolei Finlandia, która ma już kilka niewielkich terminali LNG, planuje budowę następnego, ale większego, który ma także zaopatrywać główną sieć gazową kraju.

To wszystko potencjalne punkty odbioru wożonego morzem LNG z Świnoujścia. Ale gaz może też trafić do Zatoki Gdańskiej. Do budowy niewielkiego terminala do dystrybucji LNG zarówno na statki jak i do instalacji lądowych szykują się ta Gaz-System do spółki z Lotosem. Projekt jest na wczesnym etapie, ale Lotos wydaje się zdeterminowany – spółka przeprowadziła już w Gdańsku kilka bunkrowań statków, korzystając z LNG, sprowadzonego ze Świnoujścia autocysternami. Również na w pełni komercyjnych warunkach. A statków napędzanych LNG, zwłaszcza na Bałtyku, objętym tzw. dyrektywą siarkową, ma szybko przybywać.

Jak duży ma być terminal w Gdańsku? Co dalej z pływającym terminalem w zatoce gdańskiej? O tym w dalszej części artykułu na portalu WysokieNapiecie.pl

Artykuł stanowi utwór w rozumieniu Ustawy 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wszelkie prawa autorskie przysługują swiatoze.pl. Dalsze rozpowszechnianie utworu możliwe tylko za zgodą redakcji.