Ten projekt dawał ogromną nadzieję na walkę z wylesianiem i postępującym pustynnieniem Afryki. Po 14 latach Wielki Zielony Mur zetknął się z poważnym kryzysem związanym ze zmianami klimatu i brakiem dostępu do odnawialnych źródeł energii. 

Największy organizm na planecie 

W 2007 roku Unia Afrykańska podjęła się wyzwania odbudowy najuboższego regionu na świecie – Sahelu. Wielki Zielony Mur miał zostać stworzony z pasa drzew o długości ponad 8000 kilometrów. Tak odbudowany miał zostać krajobraz Afryki, jednocześnie zapobiegający deforestacji i powiększaniu się Sahary w wyniku zmian klimatu. 

Kluczowymi celami inicjatywy, które mają zostać osiągnięte do 2030 roku, są regeneracja 100 milionów ha zdegradowanej ziemi, sekwestracja 250 milionów ton dwutlenku węgla oraz stworzenie 10 milionów nowych miejsc pracy. Finalnie Wielki Zielony Mur miał trzykrotnie pobić rozmiar Wielkiej Rafy Koralowej – największej ziemskiej struktury złożonej z organizmów żywych.

Jak sytuacja wygląda dzisiaj? 

Wielki Zielony Mur – sukces czy porażka?

Do tej pory zostało osiągnięte zaledwie 4% pierwotnego planu. Wiele z posadzonych drzew nie przetrwało przez ciągle wzrastającą temperaturę i zmniejszającą się ilość opadów deszczu. W dodatku dla mieszkańców Afryki drewno jest jednym z głównych źródeł energii, dlatego zielony pas był regularnie ścinany. Ostatni problem wybrzmiał podczas konferencji COP26:

Jeśli w Sahelu nie będzie elektryczności, a jej poziom jest teraz bardzo, bardzo niski, cała ściana (Wielki Zielony Mur — przyp. red.) to nic innego jak paczka węgla drzewnego i drewna opałowego czekająca na ścięcie – podkreślił Akinwumi A. Adesina, prezydent The African Development Bank.

Afryka nie poradzi sobie z pustynnieniem terenów bez dostępu do OZE. Chociaż ten kontynent ma największy potencjał na pozyskiwanie energii geotermalnej, wiatrowej czy słonecznej, odnawialne źródła zaspokajają zaledwie 3% energetycznego zapotrzebowania ludności. A warto pamiętać, że to nadal najsłabiej zelektryfikowany region na świecie. 

Czas na zmiany strategii

Jeżeli Wielki Zielony Mur ma powstać do 2030 roku, potrzeba inwestycji około 43 miliardów dolarów, ale też gruntownej zmiany planu. Sadzenie jednolitego pasma drzew ma być zastąpione przez mniejsze, bardziej różnorodne projekty, które, oprócz ograniczania powiększania się Sahary, powinny wspierać poprawę jakości życia mieszkańców Afryki. 

Sahel jest bardzo podatny na zmiany klimatu – mówi Diegane Ndiaye, członek grupy SOS Sahel, która od lat zajmuje się zalesianiem – Potrzeba projektów, które odbudują środowisko przyrodnicze, zatrzymają wydmy i pomogą chronić tereny uprawne. 

Jednym z rozwiązań są sady owocowe, które już rosną na zachodnim końcu planowanego muru. Drzewa cytrusowe zasadzone w Senegalu mają wiele zalet, między innymi zapewniają schronienie przed upałem i piaskiem, który je otacza, ale również użyźniają glebę, umożliwiając wzrost roślinom warzywnym.

Źródła: Associated Press News, Reuters, greatgreenwall.org Fot.: greatgreenwall.org

Artykuł stanowi utwór w rozumieniu Ustawy 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wszelkie prawa autorskie przysługują swiatoze.pl. Dalsze rozpowszechnianie utworu możliwe tylko za zgodą redakcji.