Murarka ogrodowa to mniej popularna kuzynka pszczoły miodnej. Jest niezwykle pożytecznym owadem, dlatego warto wiedzieć jak wygląda oraz w jaki sposób możemy zapewnić jej warunki do zamieszkiwania w naszym ogrodzie.

O gatunku

Murarka zwana też samotnicą to bardzo łagodna pszczoła, która nie zagraża ludziom. Wyróżnia ją duża intensywność zapylania kwiatów. Jej cechą charakterystyczną jest rdzawy kolor, a brzuszną stronę pokrywają żółtobrązowe włoski służące do zbioru pyłku. Murarka jest gatunkiem wiosennym, jej loty trwają od początku kwietnia do końca czerwca. Gatunek ten na swojej liście pokarmowej ma aż około 150 roślin.

Hodowla murarki ogrodowej

Nazwa „murarka” pochodzi od czynności związanych z budowaniem gniazd. Owad ten do stworzenia swojego lokum używa gliny lub piasku zmieszanego ze śliną. Samotnica zajmuje siedliska blisko ludzi, ma też wielką łatwość do zamieszkiwania w gniazdach stworzonych przez człowieka, dlatego warto hodować ją w swoim ogrodzie. By zbudować dom dla  murarek, wystarczy odpowiednio zabezpieczyć przed deszczem i wiatrem ściśle ułożone rurki trzciny lub bambusa. Owady chętnie zasiedlają takie miejsca, ponieważ stanowią one dla nich doskonałe schronienie.

Pracowite samotnice

Murarka jest wysoce skuteczna – już około 600 samic wystarczy, by zapylić 1 ha sadu jabłoni. Samotnica bardzo łatwo przystosowuje się do warunków, w których nie radzą sobie inne gatunki, na przykład bez problemu zapyla uprawy znajdujące się pod osłonami. Szerokie preferencje żywieniowe, łagodne usposobienie i efektywność sprawiają, że gatunek ten jest bardzo chętnie hodowany w przydomowych ogródkach.

Ten artykuł pochodzi z serii „Wielki Dzień Pszczół”. Chcesz dowiedzieć się więcej? Kliknij tutaj!

Artykuł stanowi utwór w rozumieniu Ustawy 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wszelkie prawa autorskie przysługują swiatoze.pl. Dalsze rozpowszechnianie utworu możliwe tylko za zgodą redakcji.